Leaving South Thailand

Helloo everybody!

Pas een weekje geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven maar er is dan ook weer veel gebeurd. Gek wat je allemaal kan meemaken in een week! Ik had al verteld dat ik op Koh Lanta was aangekomen en dat het daar heerlijk huiselijk was. We zijn daar dan ook nog een paar dagen extra gebleven. Hutyee was de eigenaar van het guesthouse, een lieve man, die met zijn gebrekkig engels een heel eind kwam haha. Zijn familie woonde er ook, en zijn kleinkinderen waren de hele dag aan het spelen met alle gasten, heel leuk om te zien! We sliepen daar met 5en in een bungalow, maar natuurlijk ook midden in de bushbush tussen de beesten. Er is dan ook letterlijk geen dag voorbij gegaan dat een van ons niet gegild heeft. De eerste dag dat we thuiskwamen van een dag strand was het ergste! Het was donker want we hadden de zonsondergang gekeken op het strand, maar iemand had het licht aangelaten in de kamer. Toen we binnen kwam in ons huisje zwermden het van de rare beesten, die rondvlogen, rondliepen, rondkropen. We hebben met zijn allen kei hard gegild en zijn naar buiten gerend! Oke we moeten toch naar binnen, met slippers zo veel mogelijk beesten dood gemaakt, nog een paar keer meer gegild maar na 30 minuten was het helemaal opgeklaard en was het weer beestvrij. En dit soort ervaringen hebben de rest van de week nog meer gehad.

Zaterdag hebben we met 6en een scooter gehuurd om het eiland rond te gaan. Bij Hutyee kun je namelijk dat heel vertrouwd doen zonder al die poespas van het registeren van ieder krasje op de scooter. We mochten zelfs zijn scooter meenemen als we even naar de supermarkt moesten. Zaterdag waren we om 5.30 opgestaan, waarom? ja dat vraag ik mezelf ook af! Nee haha we wilden de zonsopgang gaan zien op het strand. Maar je kunt wel raden die hebben we niet gezien. Toen we opstonden begon het al licht te worden dus we moesten echt opschieten. Maar als je dan ook nog verdwaald raakt, dan mis je het haha. Gelukkig konden we het vanaf een afstandje een beetje zien. Daarna op zoek naar een ontbijt plek, alleen viel dat niet mee om 7 u sochtends, na 30 minuten zoeken, hebben we ons erbij neergelegd dat we typisch thais moesten ontbijten, dus noedels of rijst. UIteindelijk een restaurantje uitgezocht en we werden al helemaal enthousiast van de goedkope prijzen. En achteraf wisten we waarom... Iedere keer als er een gerecht op tafel kwam, was het een gerecht dat we helemaal niet besteld hadden :S. De mensen spraken geen engels en snapten er niks van, we bleven maar gerechten krijgen maar steeds niet wat we besteld hadden. Dus uiteindelijk gewoon aangepakt wat we wel kregen want we hadden honger. Maar de padthai die ik kreeg bleek ook nog eens heel smerig te zijn.. Dus wat doe je dan? Je gaat naar de eerste beste 7 eleven supermarkt om een tosti te eten haha. Na ons ontbijt zijn we verder gegaan. Helaas wilde drie van onze groep niet meer verder, wat wij niet zo erg vonden, want ze waren toch alleen aan het zeuren. Niet lullig bedoeld. Dus Sjoerd, Renske en ik zijn verder gegaan en uitgekomen bij een grot. Super gaaf om daar doorheen te gaan, het kostte 300 bat maar dat vonden we wel de moeite. Alleen waren we op slippers dus we vroegen aan de gids of dat wel mogelijk was. Ja ja sure, zei hij, kan makkelijk. Uhmm niet dus!!! Doodsangsten af en toe, de grot was steil, nat, glad en slipperig en de gids bleef maar doorlopen met zijn wandelschoenen. Ook was mijn slipper kapot dus gleed dat bandje er steeds uit! Ondanks de frustratie van ons 3en; ' Waarom zei die man dat we dit op slippers konden doen? Levensgevaarlijk'. Zijn we heel blij dat we het gedaan hadden, was toch weer een heel avontuur. Op sommige punten moest je elkaar helpen, of je tas voor je doen om ergens op je buik te kruipen, of over een ladder lopen en de diepte in kijken. Echt de moeite waard dus! De rest van de dag nog lekker rondrgereden, heerlijk geluncht, strandjes gezien en een beetje geshopt (o.a. voor nieuwe slippers).

Zondag was het Songkran dag, thais nieuwjaar. Dit betekent een groot watergevecht, geen genade. je mag iedereen natgooien en iedereen mag jou natgooien. Renske en ik moesten 's ochtends even op de scooter naar het postkantoor. Wat een gekkenhuis, hele groepen mensen aan de kant van de weg die iedereen natgooien, of je op de scooter zit of niet, of je met je camera loopt of niet. Ik was in ieder geval erg blij met mijn waterdichte tas. Drijfnat kwamen we terug van het postkantoor. Ze gaan namelijk gewoon recht voor je scooter staan zodat je niet door kan rijden en gooien dan een emmer, met soms ijskoud water, over je heen! Gelukkig konden we er wel om lachen. Scooter terugbrengen en dan tijd om zelf iedereen nat te maken. Overal aan de kant staan grote tonnen met water om je bakjes of waterpistolen te vullen. Echt een super leuke dag omdat het iedereen bij elkaar brengt, locals en toeristen. Zorg alleen niet dat je waardevolle spullen bij hebt want dan zijn ze ineens niet meer zo waardevol.

Maandag hebben we afscheid moeten nemen van Renske en ben ik samen met Sjoerd verder gegaan naar Krabi. Krabi is weer op het vaste land van Thailand en daar wilde we twee nachtjes blijven om vanuit daar naar Railay (strand ) te gaan en ook in Railay twee nachten te blijven. Wat ik over Krabi kan zeggen.. Tja.. het is een klein dorpje en het is er vooral heel erg.. saaaaaai....! Niks te doen daar. Wat wel leuk is, is de nightmarket met allemaal eetkraampjes. De eerste avond hebben we bij bijna ieder kraampje iets uitgeprobeerd: sushi, kipkluif, rare worstjes, chips aan een stokje, een smoothie, rare kleine pannekoekjes met groene smurrie, en een soort crispy koekjes die toch eigenlijk het lekkerst waren van allemaal. De tweede dag in Krabi hebben we wat rondgelopen en zijn daarna teruggegaan naar ons guesthouse om te kaarten, film te kijken, te lezen en zijn we om 20.00, jawael 20,00 naar bed gegaan om te lezen en ben ik om 21.00 gaan slapen:p te bizar voor woorden. Het laatste ontbijt in Krabi was gewoon raar. Ik had een cornflakes with fres milk and fruit salad besteld, zo stond het letterlijk op de kaart en was maar 60 bat. Alleen toen we de rekening kregen stonden er twee verschillende dingen op: een cornflakes met melk voor 40 bat en een fruit salade voor 75 bat. toen ik aan de vrouw vertelde dat dat niet was wat ik bestelde begon ze te flippen. ' If your poor, dont pay, if your poor, don't pay!'. Aangezien wij niet mee wilde doen aan het drama hebben we het geld maar op tafel gelegd en zijn we weggegaan. maar wel zo raar hoe mensen hier kunnen reageren.

De volgende dag gelukkig naar Railay, waar het super mooi was. Grote rotsen die uit de zee steken, helderblauwe lucht! Hier hebben we ook een snorkeltrip gedaan die erg leuk was, en nog leuker had kunnen zijn als ik niet ziek was geworden. Ik ben dan ook bij sommige plekken op de boot gebleven zodat ik kon liggen. Leuk is anders maar toch blij dat ik het gedaan heb, want je zit weer zoveel meer van een plek als je met de boot rond kan varen. In railay sliepen we ook in een bungalow midden in de bushbush en je raadt het al, de eerste dag dat we thuis kwamen.. jawel hoor een kakkerlak!! muggen, mieren en spinnen kan ik nu al redelijk verdragen. maar kakkerlakken? dat gaat er nog niet in. Gelukkig heeft Sjoerd hem met blote handen en wat wc papier koelbloedig vermoord en naar buiten gegooid. Die nacht moest ik zo nodig plassen maar ik wilde er echt niet uit! Met mijn zaklampje toch  maar voorzichtig naar de wc gegaan, zodra ik de deur open deed begon ik kei hard te gillen!! Tweee kakkerlakken waar er een al langs mijn voeten heen was geglipt en onder ons bed was gaan zitten. OMG, sjoerd natuurlijk gelijk wakker van mijn gegil. Dat werd natuurlijk niet slapen met het idee dat er een kakkerlak onder mijn bed zat. Gelukkig had ik Sjoerd, die ik bij deze benoem tot mijn held, omdat hij snachts uit bed is gegaan om beide kakkerlakken te doden en door de wc te spoelen. pfieuww... kan ik weer opgelucht slapen. Ik zou toch eens over mijn fobie heen moeten komen haha, maar nu nog niet :p

Gisteren heb ik afscheid moeten nemen van Sjoerd, waar ik inmiddels al twee maanden mee heb samen gereisd, en ben ik vanuit Krabi met de nachtbus teruggegaan naar Bangkok. Deze bus was niet wat ik gewend was van de bussen hier. Verschrikkelijk, mijn stoel bleef niet in de stand staan dus als hij remde of gas gaf, ging mijn stoel naar voren of naar achteren. En de weg waarop we reden was alles behalve egaal. Gelukkig had ik twee stoelen en kon ik mezelf als een rups daar wel op gemakkelijk maken. Na de stop om 00.00 om te eten, deden ze eindelijk het licht uit en kon ik echt gaan proberen te slapen. Om 5.15 kwamen we aan in Bangkok. Vanochtend zo blij dat ik eindelijk een guesthouse had gevonden waarbij ik al gelijk de kamer in mocht en verder kon slapen. De reden dat ik in Bangkok ben is niet omdat ik me hier nou zo thuis voel haha. Maar Reza, de jongen waar ik over vertelde, komt morgen aan in Bangkok. Ik ga hem morgen ophalen en dan gaan we een tijdje samen reizen. Voor hoe lang geen idee, een week, twee weken, een maand? De tijd zal het leren :p

In Thailand is het nog steeds droogseizoen, maar de eerste flinke regen en onweersbuien zijn toch al gevallen en ik ben ook al een paar keer goed doorweekt geweest! Gelukkig hou ik van onweer en regen, helemaal als ik lekker in mijn bedje lig :) Ik moet hier toch ook echt op het geld gaan letten want het gaat er hard doorheen en zuid thailand is alles behalve goedkoop! Ook helpt het niet als ik al mijn derde zonnebril aan het gebruiken ben hier. De eerste twee zijn al gesneuveld :p

Wat ik de vorige keren was vergeten te vertellen:
- de curry's hier? zijn echt ongelooflijk! Zo lekker!!!
- een tijd geleden heb ik verteld dat ik was gaan raften, maar wat ik helemaal vergeten ben te vertellen is dat ik die dag ook van een brug af het water in ben gesprongen. Ik met mijn grote mond riep wel dat ik wel zou gaan, stond ik daar op die grote brug. Oh hemeltjelief! Hoog! Eerst moest je aan de brug gaan hangen om je daarna kaarsrecht naar beneden te laten vallen. Maar als je eenmaal hangt hou je het toch niet lang vol, dus je moet wel! En als je dan eenmaal valt lijkt het alsof je doodgaat, maar als je eenmaal in het water ligt! woehoooe wat een kick! Ik ben gelijk nog een keer gegaan haha!
- hier in Thailand hebben ze een heel raar systeem, ofja misschien is het best logisch. Als je hier een bus of een bootreis hebt, krijg je een sticker op je geplakt met je bestemming. Alsof je een kind op een schoolreisje bent en iedereen kan zien bij welk bedrijf je hoort en waar je naar toe gaat. Wel onhandig als die sticker niet meer blijft plakken en je die verliest want je ticket heb je dan al afgegeven, dus het is ook je enige reisbewijs.

Dit was weer een lekker uitgebreid verslagje haha! Hopelijk vinden jullie het nog steeds leuk om te lezen! Na nu twee maanden Thailand begin ik de eerste dingen in Nederland, in het gewone leventje, toch wel te missen. Maar het is hier te leuk om al terug te komen. Mijn gewone leventje is er over 6 maanden ook nog, en hopelijk jullie ook! Geen idee hoe mijn verdere reis gaat lopen, ik heb zoveel verschillende impulsieve ideeen; misschien tussendoor werken, vrijwilligerswerk doen in cambodja, of toch naar australie daar werken en dan weer terug om verder te reizen, of voordat mijn ouders komen nog wat vrijwiligerswerk doen op een school in Yogya! Zoveel opties, maar gelukkig hoef ik nu nog niet te kiezen. Wat een vrijheid ;) Ook bedankt voor alle lieve berichtjes die ik al heb gehad, leuk om te lezen dat jullie zo betrokken zijn.

Dikke kus vanuit Thailand, van waaruit ik jullie toch al wel mis!!