The amazing city of emperor Cuzco

Buenos Tardes Muchachos, 

Mijn laatste verhaal eindigde in de bus naar Cusco, waar we op dit moment zijn. (Ondertussen al niet meer, want ik heb dit blog zo lang uitgesteld dat ik het blog afgemaakt heb in de bus naar Lima voor onze vlucht terug). Maar terug naar Cusco: Ik kan je vertellen Cusco is in een woord: helemaal fantastisch. Oke: 2 woorden dan, en ik zou het nog met veel meer woorden kunnen omschrijven wamt Cusco is echt heel leuk. Het hostel wat we hier hebben is van dezelfde naam als het hostel in Lima, maar dan nog een beetje beter in alles. Mooi gebouw, lekker eten, vette feesten, super leuk personeel, veel reizigers. Dus wij waren helemaal in ons nopjes. We kwamen echt super vroeg aan in het hostel dus omdat we nog niet konden inchecken mochten we wel in de tv kamer chillen. Dus daar hebben we nog een paar uurtjes gechilled en geslapen, dat was heel erg fijn. Überhaupt een tv kamer? Ja echt chill! Met matras kussens, Netflix, dvd’s, een en al chillmodus. We hebben op deze bestemming ook extra veel tijd dus het vroeg even om een ‘ik ben liever lui dan moe’ dag. En dat is ook wel chill, ook al ben ik niet zo van de relaxvakanties. Ff aan het einde moet het kunnen toch? Toen we uiteindelijk de luiheid ook beu waren en Daan heel enthousiast terug kwam van haar rondje wandelen door Cusco en het vinden van, jawel, een cevicheria (mogen jullie 3x raden wat ze daar serveren!), waren wij overtuigd om mee naar buiten te gaan. En... wat was dat tof. Het zonnetje scheen, het was t-shirtjes warm en de eerste indruk van Cusco was zoals ik al zei FAN-TAS-TISCH! Het is een heel gemoedelijk stadje met de meest mooie pleinen, een super gezellige sfeer, leuke locals, super veel leuke winkels, leuke barretjes en restaurantjes. Het leven hier lijkt me echt super tof! 

Die avond zou er in het hostel een bingo zijn, ja echt, een bingo. Hoe enthousiast kun je zijn? Heel enthousiast dus want wij wilden wel mee bingo’en. En nee het is niet het oude dametjes bingo wat ik in Riel ook weleens met Hedwich en Daisy doe, en geloof me dat is ook adrenaline kickend spannend, zeker als al die oude vrouwtjes degene die bingo roept boos aankijken en ze die heel graag volgens mij een tik verkopen met hun wandelstok of aanrijden met hun rollator haha, en je kunt er ook nog eens vet veel geld mee verdienen. Dus lieve mensen, schrijf Bingo niet meteen af. Mega spannend haha. Maar deze bingo was net even wat anders want voor ieder rijtje kreeg je een shotje. En ze gingen net zo lang door tot iedereen natuurlijk wat op had en het eindigde in voor ons 2 vieze pisco shots per persoon. Behalve Pien want die was nog ziekjes, dus is wat eerder naar bed gegaan die avond. iedere keer als je een shot ging halen werd er door de bingo getallen roeper: shot, shot, shot, shot, shot geroepen. Hij probeerde iedereen mee te krijgen, maar dat lukte hem pas een paar shotjes later haha. Alhoewel wij 4en al redelijk aan het begin mee deden, maar goed wij staan daar ook wel een beetje om bekend haha. Je krijgt ons al snel mee. Bij een volle kaart kreeg je een uur gratis happy hour. Daar gingen wij natuurlijk wel voor. Ik hoefde echt nog maar eeeeeeeen getalletje, maar helaas, de gast die denk ik al wel 8 shots achter zijn kiezen had won ook de happy hour. Zeker te weten dat die een kater had de volgende dag. Maar voor ons was het niet veel anders haha, want de avonden waarop je niet plant te gaan stappen zijn uiteraard de leukste. Want toen wij verder gingen met een potje kaarten na de bingo en de ‘living on a prayer’ muziek op ging om in de karaoke stemming te komen deden wij natuurlijk luidkeels mee. En toen daarna verschillende mensen van het personeel maar ook andere reizigers mee gingen doen aan de karaoke zat de sfeer er al snel in. En toen we ineens oya lele van K3 hoorden en beseften dat er Belgen mee deden dansten wij natuurlijk meteen mee. Ofja ik ging snel weer zitten nadat ik erachter kwam dat ik het dansje eigenlijk helemaal niet goed kende haha. En ja, zelfs dus een K3 dansje krijg ik niet voor elkaar. Laat staan salsa haha... snappen jullie me nu? Uiteindelijk volgde er na de karaoke een hoop Mojitos en gintonics (ohja en er was ook nog iets met twee gasten die in hun onderbroek op de tafel gingen dansen, en het daarna ook een goed idee vonden om hun onderbroek ook naar beneden te doen... en nee het was niet de gast van de 8 shots en het happy hour, want dan had ik het nog begrepen) en natuurlijk was de beslissing om naar de stad te gaan niet eens meer een beslissing. Dus met 3en op weg naar Mama Africa, en zo gezellig als dat klonk, was het dat.... niet! Ofja.. wij kwamen binnen in een soort putruimer met pooltafel, chillende mensen en een dj die fan was van techno muziek. En ik kan je vertellen daar was het echt NOT the place of the time for... Dus na 30 minuten even afgewacht te hebben, ondertussen wel meer dronken geworden, wat zatte foto’s gemaakt te hebben besloten we de volgende kroeg op te gaan zoeken. Dus wij wilden weer naar beneden gaan en toen zei de portier dat we ook nog verder naar boven konden. Oh oke, nou dan doen we dat. oooooooooh waar is dat feestje? Daar was het feestje dus! Hier hebben we nog meer gedanst, gelachen en gedronken haha. Daarna nog een andere kroeg opgezocht waar hetzelfde drietal activiteiten volgde haha. Met daarbij nog het continu afwijzen van de locale mannen die het woordje: Nee, No, non, niet echt goed leken te begrijpen. En ze wilden vrij onschuldig salsa dansen, maar waren soms ook wel dubbel mijn leeftijd en plus heb je wel eens goed gekeken naar die twee linkervoeten van mij? Uiteindelijk kwamen we wel bij een groepje locals te staan, twee jongens en een meisje. We waren met zijn 6en allemaal goed dronken haha, dus het was erg gezellig en de gesprekken gingen al snel over de verschillen tussen Nederlandse en Peruaanse wiet haha. Uiteindelijk nummers uitgewisseld want ze kwamen uit Lima en wilde de volgende dag wel gaan rondlopen door Cusco, laat dat nou net ons plan zijn! Overigens is dat er nooit meer van gekomen haha, want de volgende dag waren we al (bijna) vergeten dat we ze ontmoet hadden. Gelukkig hadden we de foto’s nog haha. Een erg gezellige avond dus waarna we met een omweggetje naar huis zijn gelopen (want ja, iets met drank en richtingsgevoel), en de ochtend... tja.. die was iets minder prettig. 

Gelukkig hoefde we die dag niet zo heel erg veel te doen en wilde we alleen de Free walking tour doen in de middag. Dus nadat ik even handschoenen voor de dag erna had gescoord, (Handschoenen? Ja echt! En dan ook nog van die mega fluffy dingen, want de tour naar de rainbowmountain zou alles behalve warm worden), verzamelden we bij de plek voor de Free walking tour. Het was echt super lekker weer dus dat was een mooi begin. Er stond een energieke jongen te wachten, bij die plek, en met zijn rode hestje aan dacht ik dat dat onze gids zou zijn. Jammer maar helaas, wij kregen een oude ‘knar’. En ik weet niet of je het principe van een Free walking tour een beetje kent? Nou ten eerste is het dus gratis (goh..), en zijn de gidsen dus vrijwiligers. Je zou zeggen dat als je vrijwilligerswerk doet, dat je het werk dan dus heel leuk vindt. Zou je zeggen... nou deze knar die leek zijn werk allesbehalve leuk te vinden. Zijn gezicht stond op onweer en de manier waarop hij ons iets vertelde was zo vlak, alsof het de meest normale zaak van de wereld was en hij ons gewoon even stond te vertellen dat de lucht blauw is en het gras groen. Afijn, dus bij de eerste ‘stop’, een of ander Inca standbeeld, waarvan ik dus niet goed weet wat het verhaal erachter is, keken Pien en ik elkaar al veelbetekenend aan en moesten we moeite doen om niet in lachen uit te barsten. Twee zielen, een gedachte zullen we maar zeggen. Ik neem tenminste aan dat Pien ook dacht: oh help, waar zijn we aan begonnen? Moeten we dit 2 uur volhouden? Ik kan me nu al niet meer concentreren... kunnen we niet beter gaan shoppen? Dat dus! Maar goed de rest van de tour heb ik geprobeerd mijn beste zelf te zijn, en net te doen alsof ik luisterde naar deze man die ons heel veel vertelde over de verschillende ‘stenen’ in Cusco. Stenen denk je.. ja stenen uit de Inca tijd. en als ik nu een beetje mijn best had gedaan om goed op te letten was ik nu een echte  stenen kenner geweest. Is dat nou jammer want, Helaas heb ik dat niet gedaan. Gelukkig begon de beste man halverwege de tour wel een beetje op te warmen en kon er zelfs af en toe een lachje vanaf. Toe maar! Maar ik was ondertussen al helemaal in beslag genomen door alle mooie winkels, straatkraampjes onderweg, en dat waren er echt veel! Dus toen de tour afgelopen was, wij hem de gepaste fooi gegeven hadden doken wij meteen de winkels in. En omdat ik daar lekker mijn tijd voor nam, besloten de dames al wat sneller door te lopen en ben ik nog even zelf op pad gegaan. Uiteindelijk toch nog een ‘goedkope’ echte alpaca trui kunnen scoren, als ik de lieve meneer moet geloven, wat ik dus wel doe en nog veel meer andere dingetjes. Cusco is toch echt wel de beste plek om te shoppen! Die avond vroeg naar bed want die nacht moesten we rond 4 uur uit voor de Rainbow mountain. Ik kan me al bijna niet meer voorstellen wat het is om een ritme te hebben..

De rainbowmountain zegt het eigenlijk al regenboog berg. Een berg met allemaal mooie kleuren. Ja ik hoor het jullie denken.. wat is dat voor onzin, die berg staat zeker in unicorn land. Nou bijna... zoek het maar eens op. Ik had dat namelijk ook al vaak gedaan en je ziet dan zo goed als een en dezelfde foto van de berg, en soms staat er een stomme toerist voor haha, maar het uitzicht is op bijna alle foto’s hetzelfde. Ik was dus wel een beetje sceptisch.. maar een uitzichtpunt, en ik weet natuurlijk het een en ander van fotobewerking. Maar ik ben wel van kansen, dus ook deze berg krijgt van mij een kans. Achteraf zeer terecht! Dus ‘s nachts vroeg op en goed voorbereid met veel warme kleren want we gingen die dag boven de 5000 meter. Eerst een paar uur met de auto, tussendoor een stop voor het ontbijt en weer in de auto. Omdat wij met 4en zijn, komen wij al snel achterin het busje terecht waar 4 plekken naast elkaar zijn. Als je wagenziek bent is dat niet de ideaalste positie. Gelukkig heb ik daar deze vakantie nog niet super veel last van gehad (even afkloppen) maar Eef had minder geluk. Dus ik was heeeeel blij dat ik een plastic zakje had meegenomen, maar wat minder blij toen Eef die ook daadwerkelijk nodig had haha. Want deze held op sokken, kan namelijk erg aangestoken worden van anderen die moeten overgeven. Dus knop om en proberen de lieve vriendin te zijn; geeft niks Eef, gooit het er maar uit, moeten we de bus laten stoppen? Dat dus haha, het kostte me alle moeite om niet gezellig met haar mee te doen, maar ja zij had mijn enige plastic zakje haha, dus dat was gewoon geen optie. Maar blijkbaar kan onze elegante Eef, zelfs dit erg ‘gepast’ in zoverre dat dat kan. Dus lukte het mij ook om de knop om te houden. Na het ontbijt voelde Eef zich gelukkig ook al ietsje beter. Het laatste stuk van de weg was anders wel om ziek van te worden, want het was een en al hobbel en bergen en de zakjes waren op. 

Eenmaal aangekomen bij de plek vanaf waar we moesten gaan lopen/hiken (ja hiken! Je denkt toch niet dat we zomaar op 5000 meter komen) was het enorm koud. Dus wat doe je als het koud hebt en vanuit het busje klinkt er (niet de beste) Peruaanse muziek? Juist! Dan ga je een beetje dansen. Dus terwijl een deel nog even ging plassen stonden Daan en ik ons een beetje warm te dansen en te genieten van het al super mooie uitzicht. Terwijl wij dat aan het doen waren genoten de gidsen zichtbaar van ons, want die lagen helemaal dubbel haha. En ik bedoel dansen is niet mijn sterkste kant, maar zo slecht ben ik toch ook niet? Maar ik zweer dat zelfs een van de gidsen het een goed idee vond om ons te filmen haha. Naja, laat ik ze dit pleziertje maar gunnen haha. Ik zou waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben als er twee gekke toeristen zouden hebben staan dansen in deze situatie. So i can’t blame them. Voordat we zouden beginnen aan de ‘klim’ naar boven moesten we ons even opwarmen. Lees: een stukje omhoog lopen om te kijken of dat goed ging. Want als we wilden konden we ook een muilezel naar boven nemen. Naja uit principe doe ik dat al niet haha, ik vind van mezelf dat ik dat prima moet kunnen. Ze hadden tegen ons wel gezegd dat dit zwaarder zou zijn als de laatste dag van de Colca Canyon dus wij hadden niet heel veel zin in de ‘klim’ kun je begrijpen. Maar ondanks dat begon ik toch met een behoorlijke pas aan de klim. Maar hoogte i.c.m. Astma is niet het beste haha. Dus met mijn puffer in de hand (die overigens weinig verschil maakte), ben ik naar boven gelopen. Onderweg ontmoette ik Chris uit Canada, waar ik het gelijk goed mee kon vinden. We kwamen meteen tot een conclusie, hij vond alle Nederlanders super aardig en grappig en ik had ook alleen nog lieve en aardige Canadezen ontmoet haha. Maar veel kletsen was alleen een beetje lastig want je hebt op zo’n hoogte al weinig adem, laat staan als je ook al naar boven aan het lopen bent. Terwijl de route echt ontzettend mee viel. Ik weet nog dat ik dacht: hoe kan ik hier zoveel moeite mee hebben, het is zo geleidelijk omhoog en ik heb best een oke conditie. Nou dat is dus de altitude (de hoogte), het voelde alsof ik een oude oma was die de trap op moest of alsof ik al een hele marathon gelopen had. Dus heel langzaam en steady maar zwijgend naar boven gelopen haha. Het laatste stukje was wel even steil en pittig, maar toen we eenmaal boven stonden en ons realiseerden dat we er al waren was het echt van ooooh dit was het al. Het is dus vooral zwaar vanwege de hoogte en het gebrek aan adem. En toen.. konden we dan eindelijk van het uitzicht genieten. Uhmmm nope forget about that. We stonden midden in de wolken, geen rainbowmountain, geen uitzicht, helemaal niks nada noppes. Dat was dus best een behoorlijke teleurstelling. Toen zat er nog maar een ding op; wachten... wachten.. en nog wat langer wachten... Er was eigenlijk tegen ons gezegd dat we maar 30 minuten boven op de top mochten blijven vanwege de hoogte, maar achteraf denk ik dat dit een regel is omdat er anders veel te veel toeristen tegelijk zijn. Wij waren een van de eerste groepen die boven waren omdat we zo vroeg vertrokken waren, maar dan heb je dus meer kans op mist. Uiteindelijk had je af en toe even een moment waarop de mist voorbij trok en je van iedereen: aaaaaaaah wat mooi hoorde, ik dan bliksemsvlug mijn camera moest pakken en vaak al weer te laat was en de mist alweer terug was. Chris en ik besloten wel nog een stukje verder naar boven te lopen om in ieder geval het beste uitzicht te hebben voor het geval de mist zou optrekken. Ook daar moeste we het doen met een paar ‘aaaaaahw’ momentjes die overigens prachtig waren, maar in het niet stonden met de kou haha. Maar.. geduld is een schone zaak want na ongeveer een uur in de kou te hebben gestaan trok de mist volledig op en hadden we een 360 graden uitzicht. En die gekleurde rainbow mountain was inderdaad prachtig, maar het uitzicht eromheen nog veel mooier. Aan de ene kant hoge besneeuwde bergen met blauwe lucht op de achtergrond, en aan de andere kant nog meer gekleurde bergen. Hoe komen ze aan die kleuren hoor ik je denken? En zijn het echt de kleuren van de regenboog. Ja bijna.. iedere week komen kabouters de bergen verven en ohja sinterklaas bestaat ook. Nee haha de berg heeft prachtige kleuren (maar niet die van de regenboog) die door allerlei mineralen die kleuren krijgt. Vooral de kleuren groen, rood en geel zie je. Het uitzicht was in ieder geval prachtig, en na een hele hoop foto’s gemaakt te hebben en mijn hand er bijna afgevroren is (want ja met handschoenen aan kun je geen foto’s maken) was het tijd om naar beneden te lopen. 

Naar mijn idee kon dat niet zo heel lang zijn, dus nadat ik van het uitzicht had genoten, met Chris heel onze levensverhalen hadden uitgewisselend (nu hadden we wel adem om te kletsen haha), en geprobeerd heb dichtbij een kudde alpaca’s te komen voor foto’s (mislukt, want ik ben natuurlijk zo angstaanjagend dat ze meteen wegliepen), bedachten we ons dat we misschien wel verkeerd waren gelopen. We waren namelijk al zo lang onderweg en hadden het idee dat we er allang hadden moeten zijn. Maar er was maar een weg.. toch??? Op het moment dat we echt aan onszelf begonnen te twijfelen zagen we dan eindelijk de busjes staan. YES! Made it.. niet perse omdat de route zo moeilijk was, het was een heerlijke route terug, maar omdat iedereen super nodig moest plassen. Weet je nog die wc waar ik van te voren niet heen was gegaan? Dat dus! Haha. Met veel tegenzin weer terug in het busje, want we moesten nog een paar uur terug, onderweg op dezelfde plek als het ontbijt gestopt voor de lunch (die overigens erg lekker was) en daarna weer nog even hobbelen. Uiteindelijk kwamen we rond 3/4 uur aan bij het hostel en hadden we er dus alweer een hele dag op zitten. Die avond zou er een feestje zijn in het hostel dus wij besloten dat even extra slapen geen kwaad zou kunnen. Zo gezegd, zo gedaan, ik denk dat ik zo vertrokken was haha. 

Toen we wakker werden kwam de leuke chick van de staff (zij was echt heel tof) ons overhalen om mee te doen aan een beerpong tournament. Eef wilde niet mee doen en aangezien Pien en Daan samen deden, besloot ik met een ander meisje samen te doen dat ik dus nog niet kende. Ik geloof niet dat ze heel blij met mij zou zijn in het team want zo vaak heb ik beerpong nog niet gespeeld, en ik ben nou ook geen natuur talent als het gaat om coördinatie. Iedereen die met mij ooit gesport heeft, of de gymopleiding gedaan heeft met mij kan dat beamen haha. Maar ik doe altijd mijn best en bier drinken is geen probleem haha. Ieder zijn talenten haha. Uiteindelijk was het snel douchen en naar beneden voor het beerpongtournament. Hoe goed ik was? Daar zou ik nooit achter komen haha, want mijn naam is nooit omgeroepen en die Sydney heb ik ook nooit gezien. Maar mij hoor je niet klagen haha, laat mij maar doen waar ik goed in ben: biertjes drinken (zonder het spelen van beerpong) en eten haha. Even zorgen voor een goede bodem. Terwijl wij aan het eten waren verplaatste het feestje zich van buiten (waar het beerpong was) naar binnen in het restaurant dat omgetoverd werd tot Neon disco. Want Neon was het thema van het feest. Dus nadat wij onze gezichten hadden laten versieren met Neon Paint en de dj begon met draaien was het al snel een groot feest! En toen de dj besloot ook nog allerlei Nederlandse talige rap te draaien, (vraag me niet welke zangers maar het komt in de buurt van Kraantje volgens mij haha), was het voor ons helemaal feest. Ik bedoel je bent in Peru op vakantie en de locale dj draait in het hostel Nederlandse rapmuziek, dan kun je je indenken dat wij helemaal los gingen, als we dat al niet gingen. Nadat hij voor ons ook 4x duurder (fra fra fraaaaa) had gedraaid was het tijd om de club in te gaan met een aantal Argentijnen die we ontmoet hadden op het feestje. Daar hebben we nog heerlijk een paar uur gedanst, en wat meer gedronken (uiteraard! Haha) en zijn we daarna snel ons bed in gedoken. 

De volgende ochtend stond in het teken van bijkomen haha, en voelde ik me alles behalve florisant. Maar na een tosti met ja echt waar friet (als ontbijt dus, ook al was het 12 uur), begon ik me al een beetje beter te voelen. Oke een plan voor die dag bedenken. We hadden niets gepland, maar wisten ook niet goed wat we verder nog konden doen in Cusco. Dan toch maar weer gaan rondwandelen in Cusco. ‘ Gaan jullie dan weer shoppen?’ Vroeg Eef toen. Uhm.. ja daar komt het dan waarschijnlijk wel weer op neer haha. Dus na een grote zucht toch maar even kijken of we nog niet iets anders konden gaan doen. Uiteindelijk kwamen we uit bij de San Pedro markt. En ik en markten dat is twee handen op een buik haha, 100% match. Dus camera klaar en met goede hoop dat ik nu eindelijk ging proberen om mijn stoute schoenen aan te trekken om wat mooie foto’s te maken. Het was weer super lekker weer, dus voor het eerst deze vakantie (had ik hem niet voor niets meegenomen) kon ik mijn lange rok aan en voelde ik me met mijn camera op zak, wandelend over de markt helemaal mezelf. De San Pedro markt is helemaal fantastisch. Er lopen ook wel een aantal toeristen rond maar het is vooral een locale markt waar ze alles hebben: vlees, brood, fruit, eettentjes, souvenirs, kleding, gedroogd fruit en noten etc. Ik kan zo genieten van hoe dat locale leven er aan toe gaat! Ik kon eindelijk wat foto’s maken, ook al kreeg ik het met sommige mensen aan de stok die er niet van gediend waren en ik die dus snel ontweken heb. Verder heb ik mezelf ook toegegeven aan het shoppen op de markt (goh, verassend), waar het verre weg het goedkoopste is van heel Peru om te shoppen. Perfecto! Nadat de dames terug gingen naar het hostel ben ik nog verder de markt over gestruind. Want waar waar we eerst op de markt waren in een gebouw waren er buiten nog veel meer straatjes te ontdekken met fruitkramen, aardappelkraampjes, sapkraampjes, slagers en leuke mensen om te bekijken. Ik heb echt zo genoten van dit moment op de markt me het aanschouwen (en vastleggen!!) van het locale leven dat zo divers, anders, kleurrijk en hectisch is. In combinatie met de foto’s die ik eindelijk kan maken, het lekkere weer, de mooie souvenirs die ik gekocht had voelde ik me helemaal mezelf. Echt even een ‘Evy’ momentje die ik zo nog niet had gehad deze vakantie. Puur momentje van geluk!

Na de markt ben ik even terug gegaan naar het hostel om me daarna snel om te kleden voor een crossfitles. Want ook hier in Cusco zit een crossfitbox. Ik had al contact met ze opgenomen en ze hadden me uitgelegd op welke tijden er iedere dag lessen waren. Het was 4.5 km van het hostel af en nadat ik even gevraagd had of het veilig (overdag) was om te lopen heb ik opnieuw mijn zonnebril opgezet en ben ik de stad doorgekruist op weg naar de crossfitbox. Van te voren had ik ze even geappt of het goed was dat ik om 18.00 de les mee zou kunnen doen, maar ik had niet op een antwoord gewacht want het was meer een formaliteit. Dat had ik beter wel kunnen doen. En ook al was het een leuke weg (en makkelijk: praktisch een lange weg rechtdoor), toen ik er bijna was.. kreeg ik een appje van ze: dat ze die dag dicht waren. Blijkbaar waren die tijden die ze door hadden gegeven alleen voor ma t/m vrij. En waren ze alleen zat ochtend open en zondag dicht. 3x raden welke dag het was haha. Ik goed balen, want had ondanks mijn kater na de markt genoeg energie om eindelijk weer lekker te crossfitten. Volgende dag nog maar een poging doen dan, had ik in ieder geval lekker gewandeld. 

Dus balend in de taxi terug naar huis de dames appen dat ik eerder terug zou zijn. Ik had namelijk afgesproken dat ik na het sporten met Pien en Eef mee een massage zou gaan pakken. En ook al had ik dan niet gesport, een massage is altijd zeer welkom. Als je hier in Cusco rondloopt word je continu aangesproken door allerlei vrouwtjes die roepen; massage miss, massage miss, good price for you. Dus onze tactiek: we lopen naar het centrum en we worden vanzelf aangesproken, maar act casual. We doen net alsof we het niet willen want anders gooien ze de prijs omhoog haha. Maar.. natuurlijk als je ze zoekt zijn ze er niet. uiteindelijk zagen we toch een vrouwtje op de trappen zitten en alsof ze het aanvoelde sprong ze overeind toen wij langsliepen: massage ladies, massage? Ik probeerde casual voorbij te lopen maar ik schoot keihard in de lach toen ik Pien zag die heel knap probeerde een poker-face te houden. Wie hou ik voor de gek haha.. ik wil die massage gewoon. 20 soles voor een massage zei ze. Dat is 5 euro. Nou perfect, dus wij liepen meteen mee. Komen we aan in een klein donker kamertje waar 3 massagebedden stonden gescheiden door gordijnen. Heel professioneel haha, maar tja wat kun je verwachten van 20 soles. Blijkbaar was er nog een ander ‘hokje’ waar al iemand anders in lag. De kamer in totaal was zo’n 15 m2 denk ik haha, voor jullie beeldvorming. Wij werden alledrie in een ander ‘hokje’ gestopt zonder dat er iets tegen ons gezegd werd. Uhm.. oke en nu... de gordijnen naar elkaar open doen om te kunnen vragen elkaar wat de rest deed. Uhm.. jongens wat meoten we doen? Ons uitkleden lijkt me? Maar we hebben geen handdoek gehad.. of gezegd welke masssage we willen... oke.. akward... en wat moeten we allemaal uit doen.. jongens wat doen jullie... Uiteindelijk (ik denk door al ons gepraat) deden de vrouwen de gordijnen tussen ons omhoog zodat we elkaar konden zien haha. Ja die hadden goed door dat we elkaar nodig hadden in deze awkward situatie haha. Dus was dat niet erg, want ik bedoel we waren al 4 weken samen aan het reizen en kennen elkaar inmiddels hartstikke goed, dus juist gezellig. Nou uiteindelijk dan maar uitkleden en alvast gaan liggen, en hopen dat ze snel komen communiceren wat de bedoeling is haha. En ze doen het heel slim, want ze zeggen dus massage 20 sol maar als je uiteindleijk half naakt en kwetsbaar op dat massagebed ligt komen ze even uitleg geven over de verschillende opties. En dan schieten natuurlijk de prijzen omhoog en ga jij niet meer zeggen: laat maar ik trek mijn kleren wel weer aan. Dus na wat onderhandelingen werden we overhaalde om een hot stone massage te nemen, die ongeveer 20 euro kostte, van wat ik me kan herinneren. Ik had een heel jong meisje, dat het volgens mij nog aan het leren was, want ze was heel zachtjes en af toe voelde ik ineens andere handen heel hard op mijn lijf werd er iets gezegd en nam ze het weer over. Dus fijn dat ik oefen object mocht zijn haha. Uiteindelijk werd er ook nog even gewisseld en kreeg ik ‘de baas’ (tenminste dat dachten we) en kreeg Pien het jonge studentje haha. Maar ‘die baas’ liet er geen gras over groeien haha, dat was echt wel even tanden bijten. Ik heb de blauwe plekken nog op mijn benen staan (ja echt! Maar ik krijg dan ook wel echt heel snel blauwe plekken). uiteindelijk nog even helemaal dubbel gelegen, met mijn jonge masseuse omdat er bepaalde plekken waren die enorm kietelden haha. En zij niet wist hoe ze met mijn gegiechel om moest gaan. Van het ene uiterste naar het andere uiterste haha, maar het was weer een leuke ervaring en daarna voelde ik me toch weer lekker zen. 

Maandag hadden we alleen een quadtour in de middag staan dus ik besloot ‘s ochtends nog een poging te doen om naar de crossfit box te gaan. Ik bedoel na die ontbijtjes met friet, al die chickenfingers (facking lekker bij het hostel) tussendoor en snacks tijdens busritten hier in ZA kan een uur crossfitten echt geen kwaad haha. Tijdens het ontbijt nog even met Hedwich gebeld en daarna de taxi naar de crossfitbox. Want je denkt toch niet dat ik dezelfde fout maak en weer lopend ga, die route heb ik nu wel gezien haha. Het crosfitten was echt super leuk! De leukste box tot nu toe, op Neoli in Tilburg na natuurlijk haha. Na een super lekkere training, waarbij ik mijn persoonlijke record frontsquat van ongeveer 70 kilo heb gehaald (ja ik was echt wel een beetje trots aangezien ik al niet zo lang getraind had), en met een nieuw crossfit t-shirt, ging ik met een top gevoel naar huis. Het kon me zelfs niet zoveel schelen dat het regende haha. En dat zegt al genoeg! Maar toen ik richting het stadscentrum ging, in veel te koude kleren voor dat weer om in een cafeetje te bloggen en te bellen, was het al snel gedaan met mijn optimisme voor de regen haha. Ik bedoel we hadden ook een quadtour in de middag. Niet heel relaxed in de regen.. Dus we besloten om te kijken of we die niet konden verzetten naar na onze trek. Want di t/m vrijdag zouden we de Salkan Tay trek gaan doen richting de Machu Pichu. Daarna zouden we nog een volle dag hebben voor onze reis naar huis zou beginnen (die 48 gaat duren, pffff, nu al zin in, niet echt!). Gelukkig was het geen probleem dus wij waren super opgelucht want het is de rest van de dag ontzettend koud en regenachtig geweest. De rest van de middag hebben we gechilled in het hostel, onze spullen ingepakt voor de 4 daagse hike en zijn we nog even vrij luxe uit eten geweest. Daan en ik wilden al heel lang een keer Cavia proberen, de delicatesse van Peru. En ja, dat moet je dus wel een keer geprobeerd hebben. Dus we dachten dat het beter was om het hier in het restaurant te proberen dan dat je aan straat een hele cavia voor je kiezen krijgt die misschien helemaal niet te vreten is. En ik moet zeggen, het viel niet tegen. Het was zo crispy gebakken dat ik het vlees wel echt helemaal verkracht had voor ik er een stukje van af had gekregen, en ik ook meerdere keren een stuk bot in mijn mond had (bah), maar de smaak was best lekker! Zou ik het nog een keer bestellen? Nee dat niet haha. Maar goed, hebben we dat ook weer van onze bucketlist gekruist. En de cheesecake als toetje was wel echt geniaal lekker! Daarna op tijd naar bed want de volgende dag heeeeel vroeg op voor onze trekking. 

Over onze trekking horen jullie in het volgende blog meer! Op dit moment heb ik net 24 uur bus en taxi’s erop zitten en zit ik op het vliegveld in Lima met Daan te wachten op onze vlucht. Conclusie: ik loop dus een beetje achter met bloggen, hopelijk kan ik onze trekkings blog nog afmaken tijdens de vlucht, maar dan hebben jullie voor nu alvast leesvoer!

En.... het betekent dus dat ik dinsdagavond weer op Nederlandse bodem ben! Ik kan niet wachten om weer even een ritme op te bouwen, lekker te slapen in mijn eigen bed, fijn te douchen, weer te crossfitten en al jullie lieve mensen weer te zien, spreken en knuffelen!!! 

Tot snel allemaal!! Lieve knuffels uit Lima, Peru voor de laatste keer!

Xxx